Skąd wzięła się renoma japońskich noży kuchennych?


GEOMETRIA – albo kształt noża. Część japońskich noży, takich jak deba, yanagiba czy usuba, w ogóle nie ma swoich odpowiedników wśród noży stylu zachodniego. Inne stanowią japońskie wersje noży europejskich, albo po prostu są nożami wykonanymi zgodnie z założeniami stylu zachodniego, tyle że w japońskiej technologii i z japońskich materiałów. Te ostatnie od narzędzi niemieckiej lub amerykańskiej produkcji odróżnia przede wszystkim grubość klingi. Japoński nóż będzie na ogół miał ją cieńszą, odpowiednią do super ostrej krawędzi tnącej. Praca z takim nożem jest prostsza i przyjemniejsza. Druga sprawa to obecność, bądź brak pełnej brody, czyli zwieńczenia klingi, stanowiącej ochronę dla palców kucharza. W europejskich nożach taka broda występuje, w japońskich nie jest obecna. Czy to wada czy zaleta – trudno powiedzieć. Wszystko zależy od tego czy zależy nam bardziej na własnym bezpieczeństwie, czy może na precyzji. Ostrze noża z pełną brodą jest trudniejsze do naostrzenia, szczególnie w okolicy owej brody.
